Filmsfelagið

Hvønn mikudag sýnir Havnar Bio, undir heitinum Filmsfelagið, nýggjar filmar, sum eru listaliga áhugaverdir, men tó ofta ókendir. Úti í heimi verður hetta slagið av filmum onkuntíð nevnt arthouse filmur.

Sjálvandi er ymiskt, hvat ein biografgangari og ein annar halda verða listaliga áhugavert og viðkomandi, men Havnar Bio roynir, við átakinum Filmsfelagið, við eini miðsøkjandi leið, sum annan vegin savnar áskoðarar og hin vegin gevur atgongd til film, sum ikki verður settur á vanligu skránna.

Havnar Bio heitti á Birgir Kruse, sum var formaður í gamla Filmsfelagnum, og Ole Wich, sum var nevndarlimur, at sleppa at brúka heitið og at velja filmar við ráðgeving frá filmsáhugaðum. Upprunaliga felagið varð stovnað í okkara hølum, Havnar Bio, í 1962 undir navninum Filmslistafelagið. Hetta felagið sovnaði í 1975. Í 1984 varð felagið endurstovnað sum Filmsfelagið og helt sær til 1992, oftast við sýningum í Leikhús Bio í Sjónleikarhúsinum. Tey, ið stjórna Filmsfelagið í dag eru: Birgir Kruse, Ole Wich, Rannvá Jónsdóttir og Jana Mortensen

Nú er Filmsfelagið endurstovnað í samráð við táverandi nevnd undir sama heiti og tí einfalda endamáli at vísa listaliga viðkomandi filmar í Havnar Bio. Filmarnir verða sýndir mikudagar.

Skráin hjá Filmsfelagnum verður kunngjørd í góðari tíð á Facebooksíðuni hjá felagnum, og á hesi heimasíðu, eins og galdandi er fyri allar aðrar filmar í Havnar Bio. 

Fylg Facebooksíðuni hjá Filmsfelagnum, har tey leggja tilfarð út um filmarnar: Filmsfelagið Facebook Síða

Sýningarnar eru almennar og krevja ikki limaskap.

Vælkomin í Filmsfelagið!

Komandi filmar hjá Filmsfelagnum

the great lillian hall

Filmsfelagið: Mikukvøldið 27. august kl. 20:00
Hin tvífalt Oscarvirðislønta Jessica Lange (f.1949) er trúfasta Broadwaystjørnan, Lillian Hall, sum aldri hevur svikið áskoðaran. Men nú hon skal spæla í Kirsiberjagarðinum, sum russiski Anton Tjekhov (1860-1904) skrivaði árið fyri hann doyði, bara 44 ára gamal, fer at bila hjá Lillian. Edith Wilson (Kathy Bates) er dagligur stuðul í sjónleikarhúsinum, og skal síggja til, at alt gongur væl við framførsluni. Men eins og leikstjórin og leiðarin í húsinum, kennir Edith á sær, at her ruggar ikki rætt við Lillian. Hon er ikki hin sama, nú hon er farin at gloyma tekstin. Næstrafólkini, sum Lillian ikki hevur sett í fremstu røð, merkja onga broyting av pallinum í sjónleikarhúsinum. Dóttrina hevur hon ikki stundir til og ommubørnini eru enn longri burturi úr gerandisdegnum. Við ringum tannabiti fer hon til læknan, sum bara kann geva henni tey keðiligu boð, at boytingarnar, hon longu merkir, fara at verða enn fleiri. Eru stundir, at hon kann leggja nakað um í lívinum, og vil hon yvirhøvur gera tað? André Niclasen, sum var við at endurstovna Filmsfelagið í 1984, hevur týtt russiska leikin, Kirsiberjagarðurin, til føroyskt. Hann er í sjónleikasavninum á Landsbókasavninum. Filmurin byggir lutvíst á lívið hjá virðisløntu Broadwaystjørnuni, Marian Seldes (1928-2014) Hollywood Reporter skrivar um filmin: “The Great Lillian Hall is a lovely tribute to life in the theater, with all its personal compromises, and a showcase for Lange, who deftly shows the character as a vulnerable woman and also displays the distinct style of Lillian the bravura actress.”

Summarbókin

Filmsfelagið: Mikukvøldið 03. SEPTEMBUR 2025 kl. 20:00

Filmurin ”Summarbókin” byggir á mest lisnu søguna, ætlað vaksnum, ið finska Tove Jansson (1914-2001) skrivaði í 1972. Ein gandakend og tó verulig søga, sum ikki er um Mumitrøll, men um gentuna Sophia og ommuna, her leikt av Glen Close, eitt summar á eini lítlari óbygdari í oyggj í finska skergarðinum. ”Summarbókin” er eitt kamarspæl, sum í skugganum av at mamman nýliga er deyð, lýsir trý ættarlið: barnið Sophia (Emily Matthews), pápan (Anders Danielsen Lie) og ommuna (Glenn Close). Millum barnið og ommuna tekur eitt sjáldsamt og inniligt vinalag seg upp. Samstundis verður lívið og gerandisdagurin á oynni stýrt av skiftandi veðrinum. Íslendski Ingvar Sigurdsson er eisini við í enskt mælta filminum. Ein svenskur ummælari sigur, at "Sommarboken" är en stillsam och havsdoftande filmatisering av Tove Janssons älskade roman. Filmsfelagið hevur fyrr víst væleydnaða biografiska spælifilmin ”Tove” hjá finsku Zaida Bergroth.

Kærlighed (sex) (drømme)

FILMSFELAGIÐ: MIKUKVØLDIÐ 10. SEPTEMBUR Kl. 20:00

Í trípartarøðini hjá norska leikstjóranum, Dag Johan Haugerud (f.1964), eru vit komin til filmin Kjærlighet. Vit fylgja læknanum, Marianne (Andrea Bræin Hovig), ið verður hugtikin av sexlívinum hjá sjúkrarøktaranum, Tor (Tayo Cittadella Jacobsen), og setir sær fyri, at royna eitt leysari samlív, við øllum teim avbjóðingum, tað førir við sær. Fyrru filmarnir, ”Sex” og ”Dreymar”, sum vit hava víst, og hesin ”Kærleiki”, eru tríggir filmar, sum allir kunnu síggjast hvør sær. Sjálvstøðugu filmarnir snara um evnini girnd, samleika og longsul eftir frælsi. Hesin nýggjasti, ”Kærleiki”, varð frumsýndur á filmstevnuni í Venezia, har hann var við í høvuðskappingini. Eins og undanfarnu filmarnir hjá Haugerud, fær hesin bestu ummæli, m.a. í heimsins elstu filmsavís, Variety, har Guy Lodge sigur: ”Love’s commentary on modern relations may be more complex and chewy than just “live and let live,” but the film’s calm embrace of whatever works for the individual is refreshingly humane, rhetorically exciting and more than a little hot.”

Kærlighedens gerninger

Filmsfelagið: Mikukvøldið 17. SEPTEMBUR kl. 20:00

Hanna, sum býr í einum átrúnaðarligum New Age felagsskapi á jytsku vesturstrondini, ynskir fremst av øllum at fáa eitt barn. Men varda tilveran í felagsskapinum verður vend á høvdið, tá yngri beiggin, Jakob, púra óvæntað kemur á vitjan og burturtrongd minni úr barnaárunum koma upp at blása. Fer beiggin at forða fyri dreyminum hjá Honnu, at gerast mamma? Og kunnu limirnir í felagsskapinum liva upp til egnar ásetingar og trúgv, tá tey fáa spurningin: Hvør ræður yvir kærleikanum?

vermiglio

FILMSFELAGIÐ: Mikukvøldið 24. SEPTEMBUR Kl. 20:00

Vermiglio, sum er italska Oscaruppskotið í ár og fekk Silvurbjørnina á filmstevnuni í Berlin, er ein hugtakandi vøkur ættarsøga úr italsku Alpunum, ið verður brett út á løriftinum fyri okkum tey seinastu krígsárini. Annar Verðaldarbardagi er um at enda. Ein ungur rýmingur úr Suðuritalia, Pietro, sleppur at goyma seg í fjósinum. Øll eru spent at møta honum, ikki minst elsta dóttirin í húsinum. Men innan kærleikin sleppur at spretta teirra millum, fær søgan eina óvæntaða vend. Samstundis sannar húsbóndin, ið er lærari, at tað er ikki longur hann áleina, ið ger av, hvussu lívið á garðinum skal laga seg. Vermiglio vann tríggjar virðislønir á altjóða filmstevnuni í Venezia og eins nógvar italskar Donatello virðislønir, m.a. sum besti filmur í ár.

köln 75

Filmsfelagið: Mikukvøldið 1. oktobur  kl. 20:00

Í hesum merkisverda týska filmi, ið byggir á veruligar hendingar, fylgja vit ungu Veru Brandes (Mala Emde) tá hon, átjan ára gomul, skipar fyri víðagitnu Köln konsertini við amerikanska jazztónleikaranum Keith Jarrett (John Magaro). Týska konsertin bleiv sama ár til dubultu metsølu ECM plátuna ”The Köln Concert”, upptikin í Operahúsinum í býnum. Ummælarar eru samdir um, at plátan er ein av mest týðandi á sínum øki. Amerikanski jazzummælarin, Tom Hull, sigur, við vísing til Keith Jarrett, at henda konsertútgávan “cemented his reputation as the top pianist of his generation”. Unga Vera Brandes hevur í 2011 greitt frá í BBC, hvussu trupult tað var at skipa fyri konsertini. Leiklutin sum Manfred Eicher, ið stovnaði legendariska plátufelagið ECM, ið eisini skapti ein serstakan estetikk við plátuhúsum, hevur Alexander Sheer. Vit síggja eisini Daniel Betts í leiklutinum sum Ronnie Scott. Í maimánað í ár fór Keith Jarrett um tey áttati.